Vrijwillig tolken voor World Central Kitchen

Ter nagedachtenis van de slachtoffers van de verschrikkelijke DANA in Valencia en de tienduizenden vrijwilligers die dag en nacht de handen uit de mouwen steken in de getroffen gebieden.

Dit is mijn verhaal als vrijwillige tolk voor World Central Kitchen.

Wat is er precies gebeurd in Valencia?

Je hebt het waarschijnlijk wel gezien op het nieuws: op 29 oktober sloeg het noodlot toe in Valencia. Wat in tal van Valenciaanse dorpen op een typische oktoberstorm leek, bleek een verschrikkelijke, verwoestende natuurramp te zijn die enorme overstromingen veroorzaakte in de zuidelijke dorpjes rond Valencia. Veel te veel mensen lieten daarbij het leven en heel wat anderen verloren hun huis, auto en al hun bezittingen.

De reactie van de overheid was op z’n minst gezegd belachelijk en beschamend traag, waarop tienduizenden vrijwilligers het heft in eigen handen namen en naar de getroffen gebieden trokken om er huizen, scholen en panden schoon te maken, om water en voedsel naar de slachtoffers te brengen en te helpen waar mogelijk.

Toen de storm losbarstte in Valencia, zat ik zelf in de auto. Het werd een angstaanjagende rit naar huis door de zware regenval en sterke rukwinden. Gelukkig kwam ik veilig aan. Mijn straat stond een paar uur lang onder water (niets bijzonders, dat gebeurt wel vaker als het regent), maar al het water was ’s avonds alweer weggetrokken.

De volgende dag moest ik al heel vroeg het vliegtuig op want er stond een reis naar België gepland. Op dat moment wist ik nog helemaal niet wat er zich precies had afgespeeld in de zuidelijke dorpen van Valencia, want die dorpen waren volledig afgesloten van de buitenwereld, en mensen hadden geen telefoon- of internetverbinding. Pas toen ik geland was in Brussel, besefte ik wat er was gebeurd, toen ik tientallen ongelezen berichten had van bezorgde vrienden en familieleden.

De dagen nadien voelde ik me bijzonder machteloos. Ik wist niet wat ik kon doen of hoe ik kon helpen vanuit België. Dus toen ik terug in Valencia was, ging ik op zoek naar plekken waar ik hulp kun bieden. Een collega van me, Beatriz, vertelde me dat World Central Kitchen op zoek was naar vertalers-tolken om te tolken tussen personeelsleden, vrijwilligers en leveranciers. En daar begint mijn verhaal als vrijwillige tolk.

Als vrijwilliger tolken voor WCK

World Central Kitchen is een van de eerste NGO’s die naar Valencia afreisde om warme maaltijden te bezorgen aan de getroffen personen, klaargemaakt door fantastische chef-koks. Ze bereiden zo’n 20.000 warme maaltijden per dag in hun basiskamp in de haven van Valencia, met de hulp van honderden vrijwilligers.

Toen we in de Telegram-groep lazen dat WCK op zoek was naar vertalers-tolken om de communicatie te vergemakkelijken tussen de verschillende moedertaalsprekers in hun keuken en magazijn, leek het ons een goed idee om als professionele tolken een handje toe te steken.

Bijna twee weken lang wisselden mijn collega’s en ik elkaar af om de taalbarrière te doorbreken. We zorgden ervoor dat de personeelsleden, vrijwilligers en leveranciers met elkaar in gesprek konden gaan, ook al hadden ze niet dezelfde moedertaal. Je kunt je wel inbeelden dat er mensen van over de hele wereld naar Valencia waren afgereisd om hun steentje bij te dragen (ik sprak met mensen uit Turkije, Brazilië, Colombia, Frankrijk en België, om er maar een paar te noemen). Het was dus belangrijk dat ze snel en goed met elkaar konden communiceren.

Om je een idee te geven van wat we precies deden als tolk: we vertaalden de telefoongesprekken tussen de verantwoordelijke van het magazijn en de Spaanse leveranciers of bedrijven die voeding en materiaal wilden doneren, we vertaalden de verschillende gesprekken tussen het personeel en de vrachtwagenbestuurders, we vertaalden de meetings tussen de verschillende personeelsleden en we vertaalden de instructies die de Engelstalige verantwoordelijken gaven aan de Spaanstalige vrijwilligers. En op rustigere momenten staken we zelf de handen uit de mouwen en hielpen we mee in het magazijn, bv. karretjes en rekken monteren, spullen brengen naar de keuken en vrachtwagens in- en uitladen. Blijkt dat ik toch wel handig kan zijn (grapje).

Het was een ware eer om deel uit te maken van het tolkenteam, dat zorgvuldig werd samengesteld door mijn collega Beatriz, en om de fantastische mensen achter dit initiatief te ontmoeten. Ze zijn erin geslaagd om een bijzonder team samen te brengen, met mensen die zich voor de volle 100% inzetten en lange werkdagen kloppen, altijd met een grote glimlach op hun gezicht. Ze hebben ons vaak bedankt voor onze hulp, maar eigenlijk komt hen die dank toe. Daarom:

BEDANKT aan World Central Kitchen om naar Valencia af te reizen en maaltijden te bereiden voor de mensen in nood, BEDANKT aan het fantastische team in het magazijn om me op te nemen in jullie team, BEDANKT aan alle vrijwilligers die dag en nacht de Valenciaanse bevolking uit de nood helpen en BEDANKT aan iedereen die voeding, geld of iets anders heeft gedoneerd.

El poble salva al poble. Ánimo, València.

 

Als je de Valencianen in nood wil helpen, overweeg dan om te doneren aan World Central Kitchen.
Ze verlenen niet alleen humanitaire hulp in Valencia, maar ook in andere uithoeken van de wereld, bv. Gaza.
Je kunt hier doneren.